«Στη χώρα μας δυστυχώς από το 1821 έως σήμερα περάσαμε από την Υποδούλωση στην Εξάρτηση που συνεχίζεται έως σήμερα με ελάχιστα διαλείμματα. Όπως λ.χ. την εποχή της ξένης κατοχής, τότε που γνώρισαν την Ανεξαρτησία μόνο όσοι τόλμησαν να πολεμήσουν τον εχθρό με το όπλο στο χέρι. Κι από κει και πέρα μπορούμε να πούμε
πως έγιναν ανεξάρτητοι μονάχα αυτοί που αψήφησαν τις Εξουσίες, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν, εκτελέστηκαν.
Παράξενη στ’ αλήθεια αυτή η χώρα που για να γίνεις ελεύθερος θα πρέπει πρώτα να θυσιάσεις τη ζωή σου...»
Μ.Θεοδωράκης
25 Μαρτίου 2011.
Σήμερα αντί να είναι ημέρα εθνικής υπερηφάνειας και γιορτής τείνει να μέρα καταισχύνης,
υποδούλωσης και εξευτελισμού. 190 χρόνια μετά την επανάσταση του 1821, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα το φάσμα μιας νέας, διπλής υποδούλωσης: Υποδούλωσης στην Νέα Ιερά Συμμαχία της Τρόικας, του Μνημονίου και της Ε.Ε. αλλά και απειλών υποδούλωσης μας στη νεο-οθωμανική, αυτοκρατορική Τουρκία που φιλοδοξεί νακαταστεί περιφερειακή υπερδύναμη στην περιοχή των Βαλκανίων και τη Μέση Ανατολή.
Τότε, ο μεγάλος αγώνας του 1821 είχε μείνει τραγικά ανολοκλήρωτος. Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, γίνεται σαφές
και προφανές ότι, αν επιθυμούμε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε, πρέπει για άλλη μια φορά να βαδίσουμε στο
μονοπάτι της Αντίστασης ενάντια στις ξένες δυνάμεις της Υποτέλειας, και στις πιο ενδοτικές άρχουσες τάξεις
που εμφανίστηκαν ποτέ στην Ιστορία μας, στο κλεπτοκρατικό, παρασιτικό καθεστώς που λειτουργεί ως καρκίνοςτρώγοντας τα σωθικά της χώρας μας.
Σήμερα οι κύριοι υπεύθυνοι για το δυσβάσταχτο χρέος που γονατίζει σήμερα τη χώρα μας ζητούν επί πίνακι το
κεφάλι του ελληνικού λαού, αλλά όλα αυτά τα χρόνια συμμετείχαν στο μεγάλο πάρτυ της διασπάθισης του δημόσιου πλούτου της χώρας μέσα από σκανδαλώδεις, ληστρικές συμβάσεις. Εξάλλου, το μεγάλο προανάκρουσμα
της οικονομικής τραγωδίας ήταν το σκάνδαλο με πρωταγωνιστές την Ζήμενς και τα μεγάλα ελληνικά κόμματα.
Αυτό το σύστημα, λοιπόν, θα πρέπει να πληρώσει σήμερα για το τέλμα της χώρας - κι όχι ο ελληνικός λαός.
Ας αφήσει, λοιπόν, ο πρωθυπουργός και η θλιβερή διακομματική του κουστωδία τις δήθεν διαπραγματεύσεις
με τα αφεντικά του. Η πορεία της χώρας προς τη χρεοκοπία είναι ήδη προαποφασισμένη, κι αυτό που μένει να γίνει είναι ένας διακανονισμός των ισορροπιών μεταξύ των συμφερόντων των Γερμανών, των Γάλλων, των Αμερικάνων και των άλλων γεωπολιτικών παραγόντων, των Αγορών, της Ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας - στη διαχείριση του τετελεσμένου. Όσο για μας, όλοι πλέον το λένε ξεκάθαρα: Οποιοσδήποτε διακανονισμός εμπλέκει
την εκποίηση δημόσιας περιουσίας. Και βέβαια, είναι επίσης σίγουρο ότι έχουμε ήδη συρθεί σιδηροδέσμιοι στο
επαχθές Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας και στον «μηχανισμό στήριξης», ήδη από την 11η Μαρτίου, που μας πρόσφερε ως αντίτιμο του ξεπουλήματος την διαιώνιση της επιτροπείας από την τρόϊκα.
Η περιπέτεια, δηλαδή, στην οποία μας βύθισε ο Γιώργος Παπανδρέου ένα χρόνο πριν, με το μνημόνιο και την
Τρόικα δείχνει να επιδεινώνεται διαρκώς και σερνόμαστε με τα χέρια δεμένα σε κάτι που μας βυθίζει όλο και
πιο βαθειά στην κρίση και την υποτέλεια. Αυτά είναι τα μεγάλα επιτεύγματα τους: Επιτάχυναν και παρόξυναν την
κρίση με τις επιλογές τους` μας έδεσαν χειροπόδαρα στο μνημόνιο, αποκλείοντας κάθε εναλλακτική λύση από
άλλες χώρες, όπως η Κίνα ή η Ρωσία μας οδήγησαν στην απομόνωση από τις υπόλοιπες μικρές, βαλλόμενες
χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας, με το να ακολουθούν δουλικά τα μεγάλα ευρωπαϊκά αφεντικά.
Αισίως, έχουμε βρεθεί, σήμερα 25/03/2011 στριμωγμένοι με την πλάτη στο τοίχο, αναγκασμένοι να αγωνιστούμε σε έναν αγώνα μακρόχρονο, όπου πρέπει να επιστρατεύσουμε αποφασιστικότητα και ευθυκρισία.
Όλα, λοιπόν, ή τίποτα. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε το κακό που κατατρέχει τη χώρα μας σε όλες του τις ρίζες.
Χρειάζεται, λοιπόν, όχι μόνον ένας αγώνας ενάντια στην εξάρτηση και την υποτέλεια, αλλά μια βαθιά ανατρεπτι-
κή λαϊκή δύναμη που μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά αυτές τις δυνάμεις γιατί διαθέτει όραμα και πρόταση για μια Πολιτεία εθνικά και κοινωνικά χειραφετημένη, μια πολιτεία οικολογίας και άμεσης δημοκρατίας.
Η χώρα μας είναι μια μικρή χώρα με ισχνές παραγωγικές δυνάμεις και μικρά δημογραφικά μεγέθη. Το μόνο
όπλο που έχουμε για να αντιμετωπίσουμε τις μεγάλες προκλήσεις από τις δυνάμεις της υποδούλωσης και της
αποικιοκρατίας, είναι η δύναμη του λαού, ο πολιτισμός και οι αντιστασιακές του παραδόσεις. Με όπλο αυτές τις
παραδόσεις μπορούμε και πρέπει να αρχίσουμε μια πορεία ανάταξης της χώρας μας.
Και αν σήμερα είμαστε έστω και τυπικά ανεξάρτητοι, αυτό έγινε γιατί βαδίσαμε ενάντια στο ρεύμα της Ιστορίας, και όχι γιατί ήμασταν πειθήνιοι στις βουλές των δυνατών και προσαρμοστικοί στο κυρίαρχο ρεύμα της κάθε
εποχής. Το ζήτημα, λοιπόν, έχει τεθεί. Σήμερα, 25η Μαρτίου, γιορτάζουμε την έναρξη της επανάστασης του 1821.
Ήρθε ο καιρός να πάρουμε στα χέρια μας την ιστορική σκυτάλη και να την ολοκληρώσουμε.
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΝΕΑ ΙΕΡΑ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΔΝΤ-ΤΡΟΪΚΑΣ
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΔΟΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΕΠΕΚΤΑΤΙΣΜΟ, ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΚΗΡΥΞΗ ΑΟΖ,
ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΩΝΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΩΝ ΚΑΤΟΧΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
ΚΑΤΩ Η ΚΛΕΠΤΟΚΡΑΤΙΑ - ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΥ ΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ
ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ, ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ, ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ
ΑΝ ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ, ΠΟΙΟΙ; ΑΝ ΟΧΙ ΤΩΡΑ, ΠΟΤΕ;
ΣΠΙΘΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΛΑΔΑ ΕΝΩΜΕΝΗ
